Rodzaje nieruchomości – grunt

Grunt

Podstawowym rodzajem nieruchomości są nieruchomości gruntowe, którymi są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty). Znajdujące się na nich i trwale z nimi związane budynki, inne urządzenia i rośliny, jak również prawa związane z własnością nieruchomości są częściami składowymi danej nieruchomości gruntowej. Wobec tego nie mogą być przedmiotem odrębnej własności (łac. superficies solo cedit).[1]

Grunt to nieruchomość gruntowa.[2] Pod pojęciem tym należy rozumieć grunt wraz z częściami składowymi, z wyłączeniem budynków i lokali, jeżeli stanowią odrębny przedmiot własności. Oznacza to, że ustanowienie odrębnej własności lokali możliwe jest jedynie wówczas, gdy lokal taki znajduje się w budynku będącym częścią składową nieruchomości gruntowej lub budynku trwale z gruntem związanym, który stanowi odrębną nieruchomość. Pamiętać również należy iż zgodnie z art. 143 Kodeksu Cywilnego w granicach określonych przez społeczno-gospodarcze przeznaczenie gruntu własność gruntu rozciąga się na przestrzeń, nad i pod jego powierzchnią.

,,Grunt może stać się nieruchomością przez skonkretyzowanie jego zakresu przedmiotowego, które następuje przez określenie jego granic zewnętrznych. Granice określają zazwyczaj mapy geodezyjne, jednakże dla istnienia nieruchomości w rozumieniu prawa rzeczowego nie jest konieczne, z punktu widzenia obrotu nieruchomościami, sporządzenie mapy geodezyjnej. Jeżeli więc mówi się o wyodrębnieniu części powierzchni ziemskiej za pomocą granic przestrzennych, to chodzi tu o takie określenie konfiguracji nieruchomości, które w dostatecznie wyraźny sposób oddziela ją od nieruchomości sąsiednich.”[3]

Bibliografia:

[1] Wolna Encyklopedia Wikipedia, www.wikipedia.org

[2] Ustawa z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r. nr 46, poz. 543), art. 4 ust. 1.

[3] G. Bieniek, Komentarz do ustawy o gospodarce nieruchomościami, Zachodnie Centrum Organizacji, Zielona Góra, 2000, s. 36.